Γήπεδο Ολυμπιακό Στάδιο Αθήνας,
(χωρητικότητα: 69.618 θέσεις)
Πρόεδρος Δημήτρης Μελισσανίδης
Προπονητής Τραϊανός Δέλλας
Πρωτάθλημα Γ΄ Εθνική
2012-13 Σούπερ Λιγκ 15η (υποβιβάζεται)
Ιστοσελίδα: aekfc.gr
Η Α.Ε.Κ. είναι το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου, Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως, έχει ως βάση της την Αθήνα και αυτή την περίοδο χρησιμοποιεί το Ολυμπιακό Στάδιο Αθήνας ως προσωρινή της έδρα. Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1924 έχει κατακτήσει συνολικά 28 εγχώριους τίτλους σε τέσσερις διαφορετικές διοργανώσεις (11 πρωταθλήματα, 14 Κύπελλα, 1 Λιγκ Καπ, 3 Σουπερ Καπ - το ένα ανεπίσημο). Σε ευρωπαϊκό επίπεδο η Α.Ε.Κ. είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που έχει αγωνιστεί στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Αγωνιζόταν ανελλιπώς στα πρωταθλήματα της 1ης Εθνικής από την καθιέρωση τους έως και την σεζόν 2012-13, όταν γνώρισε τον πρώτο υποβιβασμό στην ιστορία της. Πιο πετυχημένη περίοδος της ομάδας ήταν η περίοδος 1989-1994 καθώς σ'αυτό το διάστημα των έξι ετών κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα, το μοναδικό Λιγκ Καπ που έχει διοργανωθεί στην Ελλάδα και ένα Σούπερ Καπ. Το πρωτάθλημα της περιόδου 1993-94 είναι το τελευταίο πρωτάθλημα που έχει κατακτήσει η Α.Ε.Κ., ενώ τελευταίος της τίτλος είναι το κύπελλο που κατέκτησε την περίοδο 2010-11.
Λόγω των μεγάλων οικονομικών χρεών της ομάδας, αποφασίστηκε να συμμετέχει από την περίοδο 2013-14 στην ερασιτεχνική Γ' εθνική κατηγορία και να χρεοκοπήσει ως Ανώνυμη Εταιρεία, ώστε να απαλλαγεί από τα περισσότερα χρέη και όχι να αγωνιστεί στην Football League, στην οποία υποβιβάστηκε αρχικά.
Προέλευση και ίδρυση του συλλόγου (1875 - 1930), Πέρα Κλουμπ - 1922
.jpg)
Η ιδέα και η ίδρυση της Α.Ε.Κ.
Η Α.Ε.Κ. το 1924, τα πρώτα χρόνια χωρίς έδρα
Στην πρώτη δεκαετία του 20', η Α.Ε.Κ. κατόρθωσε να ξεπεράσει σε φήμη παλαιότερους συλλόγους, όπως ο Πανιώνιος και ο Απόλλων Σμύρνης, χάρις και τον μεγάλο πληθυσμό των προσφύγων που είχαν ενστερνιστεί ή τους εξέφραζε η ιδεολογία της ομάδας, εναντίον και των τότε πολιτικών καταστάσεων. Στο πρώτο κάλεσμα σύναξης Κωνσταντινουπολιτών που βρίσκονταν στην Αθήνα, έτρεξαν να στελεχώσουν την Α.Ε.Κ. όλοι οι ποδοσφαιριστές που ήρθαν από την Πόλη. Ο τερματοφύλακας Νίκος Κίτσος, οι οπισθοφύλακες Ιερεμιάδης και Ασδέρης, οι μέσοι Κεχαγιάς, Δημόπουλος, Παρασκευάς και οι επιθετικοί Καραγιαννίδης, Μπαλτάς, Μήλας, Ιππιάδης και Γεωργιάδης. Πολλά τα προβλήματα στο ξεκίνημα αφού, δεν υπήρχε γήπεδο ή κάποιο γυμναστήριο, για να μπορούν να προπονούνται οι ποδοσφαιριστές. Με την ίδρυση του συλλόγου, έγιναν αμέσως προσπάθειες να βρεθεί μια λύση και να χρησιμοποιεί η ομάδα, το χώρο των γηπέδων τένις κοντά στις στήλες του Ολυμπίου Διός.
Νέα Φιλαδέλφεια & πρώτες επιτυχίες (1930 - 1941)
Ο πρώτος πρόεδρος της Α.Ε.Κ. ήταν ο Κωνσταντίνος Σπανούδης, ο οποίος είχε καλές σχέσεις με την κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Σπανούδης ζήτησε από την κυβέρνηση έναν χώρο για την ομάδα, ώστε να προπονείται. Από το 1926 ο σύλλογος χρησιμοποιεί μια έκταση στη Νέα Φιλαδέλφεια, η οποία στέγασε την ομάδα και έγινε το προπονητικό κέντρο της. Το 1930 η έκταση πέρασε στην ιδιοκτησία του συλλόγου και σύντομα ο Βενιζέλος έδωσε εντολή να δημιουργηθεί το γήπεδο της Α.Ε.Κ. στην Νέα Φιλαδέλφεια, το οποίο φιλοξένησε την ομάδα για παραπάνω από 70 χρόνια και έγινε η μόνιμη έδρα του συλλόγου.
Ο πρώτος τίτλος
Ο Κώστας Νεγρεπόντης έπειτα από αυτή την περίοδο, αποχώρησε από την ενεργό δράση, ενώ τον ακολούθησαν και άλλοι "αστέρες" της ομάδας, η οποία χρειαζόταν ανανέωση. Ο σύλλογος, πέρασε μια μικρή περίοδο κρίσης και ανέκαμψε αγωνιστικά την περίοδο 1935-36, όταν με επιθετικό δίδυμο τους Μαρόπουλο και Τζανετή, έγινε ασταμάτητος. Τον Νοέμβριο του 1937, η Α.Ε.Κ. έκανε ένα ταξίδι επιστροφής στη "γενέτειρά" της, την Κωνσταντινούπολη, για δύο φιλικές συναντήσεις. Στις 27 Νοεμβρίου 1937 ηττήθηκε από την Ατές Γκιουνές με 2-1 και την επόμενη μέρα νίκησε την Φενέρμπαχτσε με 3-2. Στην ομάδα της Α.Ε.Κ. έπαιζε τότε και ο Κύπριος Κώστας Βασιλείου, ο οποίος στον συγκεκριμένο αγώνα έβαλε δύο γκολ. Οι δύο αγώνες έγιναν στο γήπεδο Ταξίμ έδρα της Γαλατασαράι.
Έχοντας πλέον δημιουργήσει ένα εξαιρετικό σύνολο, κατέκτησε το πρώτο της πρωτάθλημα την περίοδο 1938-39, ενώ κερδίζοντας την ίδια περίοδο και το κύπελλο έγινε η πρώτη ομάδα που κατέκτησε το νταμπλ στην Ελλάδα. Την επόμενη περίοδο, 1939-1940 με τον Νεγρεπόντη στη θέση του προπονητή πλέον, κέρδισε και πάλι το πρωτάθλημα. Την περίοδο 1940-41 το Πρωτάθλημα Αθηνών διεκόπη λόγω του Β' Παγκοσμίου πολέμου, ωστόσο μία εβδομάδα πριν την έναρξη των τοπικών πρωταθλημάτων, η Α.Ε.Κ. είχε σημειώσει μία ευρεία νίκη με σκορ 7-3 επί του Ολυμπιακού σε φιλικό αγώνα που έγινε στην έδρα της.[3] Η πορεία εκείνης της ομάδας σταμάτησε άδοξα λόγω του πολέμου, όμως ήταν ξεκάθαρο πως σε εκείνη την περίοδο 1938-1941, ήταν ασυναγώνιστη.
Οι μεταπολεμικές διακρίσεις (1945 - 1974)
Την περίοδο 1945-46 άρχισε εκ νέου η αθλητική δραστηριότητα στην Ελλάδα και η Α.Ε.Κ κατέκτησε το πρωτάθλημα Αθήνας και στη συνέχεια συμμετείχε στο πρωτάθλημα Ελλάδος με αντιπάλους τον Άρη και Ολυμπιακό, όπου πήρε τη δεύτερη θέση. Την περίοδο 1946-'47 κατέκτησε εκ νέου το πρωτάθλημα Αθήνας και στη συνέχεια συμμετείχε και πάλι στο πρωτάθλημα Ελλάδος με αντιπάλους τους Ολυμπιακό, Πανιώνιο, Ηρακλή, Ατρόμητο Πειραιώς και Μακεδονικό. Τις επόμενες δύο περιόδους, πέρασε μια μικρή αγωνιστική κρίση.
Με το ξεκίνημα της δεκαετίας του 50', στην Α.Ε.Κ. έγινε προσπάθεια για ανανέωση του ρόστερ, μένοντας έτσι εκτός τίτλων και διακρίσεων τουλάχιστον έως τα μισά της, αφού το 1956 κατέκτησε το Κύπελλο. Στον τελικό νίκησε, τον πανίσχυρο τότε Ολυμπιακό (2-1), στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, με πρωταγωνιστές τους Πούλη, Εμμανουηλίδη, Κανάκη, Χανιώτη, Σεραφείδη, Σταματιάδη, τη νέα γενιά του συλλόγου.
Εποχή Νεστορίδη - Παπαϊωάννου
Η πρώτη περίοδος, που διοργανώθηκε η Α' Εθνική, το 1959-1960, βρήκε την Α.Ε.Κ. στην κορυφή της κατάταξης μια αγωνιστική πριν το τέλος. Όμως μια ήττα στον τελευταίο αγώνα με τον Πανιώνιο, την έστειλε σε αγώνα μπαράζ για τον τίτλο, κόντρα στον Παναθηναϊκό που ισοβάθμησε τελικά μαζί της. Στον "τελικό" πρωταθλήματος, γνώρισε την ήττα με 2-1 αν και προηγήθηκε. Μετά από μια αποτυχημένη διετία (1960-1962), επέπστρεψε στις επιτυχίες.
Με τον Νεστορίδη να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ συνέχεια (από το 1958 έως το 1963) και την απόκτηση του Μίμη Παπαϊωάννου το 1962 -ενός ακόμα ποδοσφαιριστή που έγινε θρύλος για τον σύλλογο- η Α.Ε.Κ. κατόρθωσε να κατακτήσει το πρωτάθλημα του 1963. Το τρίτο πρωτάθλημα ήρθε για την Α.Ε.Κ., όταν στη Νέα Φιλαδέλφεια με ισοπαλία 3-3 αλλά και καλύτερη διαφορά τερμάτων ξεπέρασε τον Παναθηναϊκό. Ο Παπαϊωάννου, ήταν ο χρυσός σκόρερ της ομάδας και οι οπαδοί των λάτρεψαν από τις πρώτες του στιγμές στην ομάδα. Αυτό ήταν και το πρώτο πρωτάθλημα του συλλόγου, μετά τον Παγκόσμιο πόλεμο. Οι υπόλοιποι παίκτες της ιστορικής ομάδας, ήταν οι Νεστορίδης, Σεραφείδης, Σταματιάδης, Αλέκος Σοφιανίδης, Σκευοφύλακας, Γιώργος Πετρίδης, Μανώλης Κανελλόπουλος και Μίλτος Παπαποστόλου, ενώ προπονητής ήταν ο Ουγγρογερμανός Γένε Τσάκναντι.
Την επόμενη περίοδο (1963-64), η Α.Ε.Κ. συμμετείχε για πρώτη φορά στα Κύπελλα Ευρώπης και συγκεκριμένα στο Κύπελλο Πρωταθλητριών όπου έπεσε πάνω στην πρωταθλήτρια Γαλλίας Μονακό από την οποία και ηττήθηκε στον πρώτο αγώνα με 7-2 και στον επαναληπτικό ήλθε ισόπαλη 1-1. Το 1964 και το 1966 η Α.Ε.Κ. κατέκτησε το κύπελλο χωρίς αγώνα. Το 1964 αποκλείστηκαν και οι δύο αντίπαλοι του άλλου ημιτελικού Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός λόγω επεισοδίων στο μεταξύ τους αγώνα, που δεν τελείωσε ποτέ. Το 1966 ο Ολυμπιακός δεν αγωνίστηκε, χάνοντας τον αγώνα με 2-0 στα χαρτιά, λόγω απόφασης του τότε προπονητή του Μάρτον Μπούκοβι να ξεκουράσει την ομάδα ενόψει επικείμενου ευρωπαϊκού αγώνα. Εν τω μεταξύ, άλλη μια ευρωπαϊκή συμμετοχή της πραγματοποιήθηκε το 1965. Η συμμετοχή της ομάδας στο κύπελλο κυπελλούχων παραλίγο να είχε επιτυχία. Επικράτησε 2-0 της Ντιναμό Ζάγκρεμπ στον πρώτο αγώνα εντός έδρας, όμως στον επαναληπτικό η Α.Ε.Κ. ηττήθηκε με 3-0 και φυσικά αποκλείστηκε.
Πρώτη ευρωπαϊκή διάκριση ελληνικής ομάδος
Το 1968 η Α.Ε.Κ. με αστέρια τους Σταματιάδη, Σοφιανίδη, Σκευοφύλακα, Παπαϊωάννου, Σεραφείδη, Νικολαϊδη, Καραφέσκο, Μπαλόπουλο, Πομώνη, Βασιλείου, Κεφαλίδη, Σταθόπουλο, Βεντούρη, Παπαγεωργίου κέρδισε το πρωτάθλημα, ενώ την ίδια χρονιά, έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που έφτασε στα προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης, του σημερινού Τσάμπιονς Λιγκ (γνωστό ως "Ευρωπαϊκό Κύπελλο Πρωταθλητριών" τότε).[4] Εκείνη την χρονιά, η Α.Ε.Κ. είχε φτάσει στο ζενίθ της ευρωπαϊκής ιστορίας της, αφού εκτός του τμήματος ποδοσφαίρου, το τμήμα μπάσκετ, είχε κατακτήσει το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης νικώντας στον τελικό τη Σλάβια Πράγας με 89-82. Το 1968 λοιπόν, έγινε η ομάδα, με την πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση στο ελληνικό ποδόσφαιρο και η πρώτη ελληνική ομάδα που κατακτούσε την Ευρώπη στο μπάσκετ.
Μετά την επιτυχημένη χρονιά, ακολούθησε μικρή αγωνιστική πτώση της Α.Ε.Κ., τα επόμενα δύο χρόνια. Το 1971, επέστρεψε στην κορυφή, αφού κέρδισε το πέμπτο της πρωτάθλημα με προπονητή τον Μπράνκο Στάνκοβιτς και αστέρια τους Στέλιο Κωνσταντινίδη, Αποστόλη Τόσκα, Ανδρέα Παπαεμμανουήλ, Κώστα Νικολαΐδη, Θεοδωρίδη και Πομώνη. Η Α.Ε.Κ. πραγματοποίησε καταπληκτική χρονιά και κέρδισε με χαρακτηριστική άνεση το πρωτάθλημα, με τον Παπαϊωάννου να πετυχαίνει 27 γκολ. Τα επόμενα τρία χρόνια έδειξε σημεία κάμψης, αφού υπήρχε και οικονομικό πρόβλημα με αποτέλεσμα η ομάδα να πέσει βαθμολογικά και την περίοδο 1973-74 να τερματίσει στην πέμπτη θέση. Παρόλα αυτά, στην ομάδα υπήρχαν αξιόλογοι ποδοσφαιριστές όπως οι Τόσκας, Νικολάου, Ραβούσης, Παπαϊωάννου, Τάσος, Τσάμης, Θεοδωρίδης, Στεργιούδας, Ζαρζόπουλος.
Το κεφάλαιο Λουκάς Μπάρλος
Το κεφάλαιο Θωμάς Μαύρος
Το 1975 η Α.Ε.Κ. απέκτησε τον Θωμά Μαύρο από τον Πανιώνιο. Λόγω κάποιων αντιπαραθέσεων, δικαίωμα συμμετοχής με την "Ένωση" απέκτησε την επόμενη περίοδο. Οι ικανότητές του και η ηγετική του φυσιογνωμία φάνηκαν εξ αρχής, αφού από την πρώτη του χρονιά έγινε ο πρώτος σκόρερ του "Δικεφάλου". Η σχέση του με τους οπαδούς της ΑΕΚ έγινε ιδιαίτερη και γρήγορα του αποδόθηκε το παρατσούκλι "ο Θεός" και για εκείνον αναφερόντουσαν με το σύνθημα, "ποιος; ποιος; ο Μαύρος ο Θεός".
Την περίοδο 1975-76, η "Ένωση" τερμάτισε και πάλι στη δεύτερη θέση, παρόλο που για 23 αγωνιστικές ήταν αήττητη. Στους τελευταίους επτά αγώνες, έχασε τρεις φορές και έφερε μια ισοπαλία, "αυτοκτονώντας" και δίνοντας το τρόπαιο στον Π.Α.Ο.Κ.. Την επόμενη περίοδο, 1976-77 η Α.Ε.Κ. έφθασε στα ημιτελικά του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ αποκλείοντας τις ομάδες Ντιναμό Μόσχας, Ντέρμπι Κάουντι, Ερυθρό Αστέρα και Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, ώσπου την σταμάτησε η Γιουβέντους, που κέρδισε και το τρόπαιο. Στον Φάντροκ πιστώθηκε κατά πολύ η ιστορική πρόκριση επί της ΚΠΡ, αφού οι αλλαγές που πραγματοποίησε ήταν "χρυσές", όπως η αλλαγή του βασικού τερματοφύλακα, με τον αναπληρωματικό Χρηστίδη, ο οποίος έπιασε τα 2 πέναλτι, με την Α.Ε.Κ. να νικάει 7-6 στη διαδικασία και να συνεχίζει στα ημιτελικά.
Στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, η Α.Ε.Κ. κληρώθηκε με τη Γιουβέντους. Στο Στάδιο Κομμουνάλε του Τορίνο, η Α.Ε.Κ. ήταν καλύτερη και το σκορ στο ημίχρονο ήταν 1-1. Όμως η συνέχεια ήταν απογοητευτική, με πολλά λάθη και τελικό σκορ ήττα με 4-1. Στις 20 Απριλίου του 1977, η Α.Ε.Κ. φιλοξένησε στον επαναληπτικό αγώνα την ιταλική ομάδα και παρόλο που ήταν σε όλο τον αγώνα καλύτερη με ευκαιρίες για γκολ, σε μια ανύποπτη φάση, δέχτηκε το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης. Παρόλο τον αποκλεισμό, η ομάδα και ο προπονητής αποθεώθηκαν για τη μεγαλύτερη διάκριση στην Ευρώπη για τον σύλλογο.
Την επόμενη περίοδο 1977-78 η Α.Ε.Κ. με προπονητή τον Γιουγκοσλάβο Ζλάτκο Τσαϊκόφκσι (Τσικ) και με τους Μπάγεβιτς και Βιέρα να συνθέτουν εξαιρετικό τρίδυμο με τον Μαύρο, κατέκτησε το νταμπλ. Στο πρωτάθλημα όντας αήττητη εντός έδρας και με μόλις δύο ισοπαλίες, ενώ στο Κύπελλο απέκλεισε τον Π.Α.Ο. εκτός έδρας με 1-0, τον Ολυμπιακό μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια τον διέλυσε με 6-1 και στον τελικό του κυπέλλου κατέκτησε το τρόπαιο με νίκη 2-0 επί του Π.Α.Ο.Κ. με γκολ των Μπάγεβιτς και Μαύρου στο δεύτερο ημίχρονο. Την επόμενη περίοδο 1978-79, με προπονητή το Φέρεντς Πούσκας και μεταγραφικό απόκτημα τον Μίμη Δομάζο από τον Παναθηναϊκό, ξανακέρδισε το πρωτάθλημα, αφού προηγήθηκε μια επεισοδιακή χρονιά με αλλαγή προπονητή λίγες αγωνιστικές πριν το τέλος. Ο Πούσκας δεν μπορούσε να φέρει θετικά αποτελέσματα για περίπου έναν μήνα και ο Μπάρλος εμπιστεύτηκε τον Ανδρέα Σταματιάδη, για να διατηρήσει την ομάδα στην κορυφή. Έτσι ήρθε ο τίτλος αφού στον αγώνα μπαράζ λόγω ισοβαθμίας, ο Ολυμπιακός δεν αγωνίστηκε, ενώ έφτασε και πάλι στον τελικό του Κυπέλλου, αλλά ηττήθηκε από τον Πανιώνιο. Εκείνη την χρονιά ο Μαύρος αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ με 31 γκολ σε 33 αγώνες, ενώ ο θρύλος της ομάδας Μίμης Παπαϊωάννου, σταματούσε το ποδόσφαιρο.
Στάδιο Νίκος Γκούμας, "Σκεπαστή" και Original 21
Την περίοδο εκείνη (τέλη 1979, αρχές 1980) ολοκληρώθηκε και η κατασκευή της "Σκεπαστής" θύρας στο Στάδιο Νίκος Γκούμας που φιλοξένησε από τότε τους φανατικούς οπαδούς της Α.Ε.Κ., ένα έργο που χρεώθηκε στον Λουκά Μπάρλο, όπως επίσης και η δημιουργία επιτυχημένων Ακαδημιών της ομάδας, αφού σε μεγάλη ακμή ήταν και το φυτώριο της Α.Ε.Κ. εκείνη την εποχή, από όπου ξεκινούσαν οι μετέπειτα πρωταγωνιστές Στέλιος Μανωλάς, Σπύρος Οικονομόπουλος, Βαγγέλης Βλάχος και Λύσανδρος Γεωργαμλής. Εκτός αυτών, δημιουργήθηκε και η ιδέα της ίδρυσης συνδέσμου φιλάθλων του συλλόγου, κάτι που υλοποιήθηκε μετέπειτα, το 1982 όταν και δημιουργήθηκε η "Original 21".
Το 1979-80 διεξήχθη το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Η Α.Ε.Κ. όμως δεν τα πήγε καθόλου καλά, τόσο αγωνιστικά, έχοντας μείνει πάρα πολύ πίσω από την κορυφή, όσο και οικονομικά, αφού η διοίκηση Μπάρλου απειλήθηκε με πτώχευση. Στα μέσα της περιόδου, αποχώρησε ο Δομάζος επιστρέφοντας στον Παναθηναϊκό και ο Νικολούδης πήγε στον Ολυμπιακό, αλλά παρόλο που φάνηκε να είναι πλήγμα για τον σύλλογο αυτές οι δύο απώλειες, η πορεία βελτιώθηκε και εν τέλει τερμάτισε στην τέταρτη θέση. Η περίοδος ήταν καταστροφική για την ομάδα, αφού έμεινε και εκτός Ευρώπης. Την επόμενη περίοδο, 1980-81, όλα ξεκίνησαν ιδανικά με σερί νικών και επικρατήσεις επί Ολυμπιακού και Π.Α.Ο.Κ. σε συνεχόμενους αγώνες. Όμως, ο δεύτερος γύρος δεν ήταν ο αναμενόμενος, ενώ με τη συντριβή από τον Ολυμπιακό με 6-0 στο Καραϊσκάκη στην ιστορική Τραγωδία της Θύρας 7, το όνειρο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος έσβησε, με την Α.Ε.Κ. να μένει στην 2η θέση. Ο Μπάρλος αποχώρησε από την ομάδα και τον αθλητισμό γενικότερα, το 1981, αφού δεν ήθελε να πάρει μέρος σε διοργανώσεις καθαρά επαγγελματικές, όπως όδευε να γίνει το ποδόσφαιρο. Μαζί του αποχώρησε από τον σύλλογο, το έως τότε αστέρι του, ο Ντούσαν Μπάγεβιτς.
Η μετά Μπάρλου εποχή (1981 - 1988)
Η διοίκηση και η προεδρία της Α.Ε.Κ. άλλαξε χέρια τα επόμενα τρία χρόνια, με τους Ανδρέα Ζαφειρόπουλο (1981–82), Μιχάλη Αρκάδη (1982–83) και Ελευθέριο Παναγίδη (1982-83) να εναλλάσσονται και τον Ζαφειρόπουλο να αναλαμβάνει εκ νέου από το 1983 έως το 1988. Η Α.Ε.Κ. κατέκτησε τον επόμενο τίτλο της, το Κύπελλο Ελλάδος, το 1983, με προπονητή τον Χελμούτ Σενέκοβιτς. Στον τελικό επικράτησε 2-0 του Π.Α.Ο.Κ., με σκόρερ τους Μαύρο και Βλάχο. Οι δύο τους, μαζί με τους Μανωλά και Οικονομόπουλο ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές για την ομάδα.
Η περίοδος 1981 - 1988, ήταν ανεπιτυχής για τον σύλλογο, που άλλαξε προπονητές στην προσπάθεια να φτάσει την κορυφή, ενώ είχε ως παράσημο, τη νίκη το 1985 στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ επί της Ρεάλ Μαδρίτης με 1-0. Τη διετία 1985-86, ανέλαβε ο Γιάτσεκ Γκμοχ και την επόμενη (1987-88) ο Τόντορ Βεσελινοβίτς. Συνολικά κατακτήθηκε το Κύπελλο του 1983 και η καλύτερη θέση στο Πρωτάθλημα ήταν η δεύτερη το 1988, όπου το διεκδίκησε μέχρι τέλους μαζί με την Λάρισα, η οποία έφτασε στην ιστορική κατάκτησή της τότε.
Η "χρυσή περίοδος" Μπάγεβιτς (1988 - 1996)
Την περίοδο 1988-89, με πρόεδρο τον Στράτο Γιδόπουλο, προπονητή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και αστέρια τους Μίροσλαβ Οκόνσκι και Γιώργο Σαββίδη, η Α.Ε.Κ. κατέκτησε το πρωτάθλημα. Εκείνο το πρωτάθλημα όμως, έμελλε να είναι ίσως το πιο αξιομνημόνευτο όλων των εποχών για τον σύλλογο, με τον τρόπο που επετεύχθη. Ο Ολυμπιακός του Λάγιος Ντέταρι και η Α.Ε.Κ. έπαιξαν για ένα πρωτάθλημα στο Ο.Α.Κ.Α., και παρά την υπεροχή των «ερυθρολεύκων» το σκορ έμεινε στο 0-0.
Στο 83’ ο Τάκης Καραγκιοζόπουλος συνδυάστηκε όμορφα με τον Οκόνσκι και με ψύχραιμο σουτ πέτυχε το τέρμα που έκρινε τον αγώνα και έδωσε στην ομάδα του τον τίτλο. Το 1989 και το 1990, η Α.Ε.Κ. κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ελλάδας και το Λιγκ Καπ αντίστοιχα, ενώ το τελευταίο είναι η μοναδική ομάδα που το κατέκτησε, αφού δεν διοργανώθηκε ποτέ ξανά.
Η σημαία Ντέμης (1996 - 2004)
Ο Μπάγεβιτς το καλοκαίρι της χρονιάς 1996, αποφάσισε να αποχωρήσει, με προορισμό τον Ολυμπιακό. Αυτόματα έγινε μισητό πρόσωπο για τους οπαδούς του συλλόγου, που μέχρι τότε τον αποθέωναν. Ταυτόχρονα, το γεγονός συνέπεσε με την άφιξη, ενός νέου αστέρα, του Ντέμη Νικολαΐδη, ο οποίος είχε αρνηθεί να παίξει στον Ολυμπιακό, λόγω της αγάπης του για την Α.Ε.Κ.. Αμέσως, έγινε η "σημαία" των οπαδών του συλλόγου, που έψαχναν έναν ήρωα στη "μετά - Μπάγεβιτς εποχή". Την επόμενη χρονιά, το 1997, προπονητής έγινε ο βοηθός του Μπάγεβιτς, ο Πέτρος Ραβούσης και στον τελικό του Κυπέλλου της χρονιάς με τον Παναθηναϊκό κατέκτησε το Κύπελλο, ενώ στα ημιτελικά κατόρθωσε να νικήσει τον Ολυμπιακό του Μπάγεβιτς. Νωρίτερα μέσα στη χρονιά, ο Ραβούσης και η Α.Ε.Κ. κατέκτησαν και το Σούπερ Καπ της χρονιάς 1996.
Οι επόμενες τρεις περίοδοι από το 1997 έως και το 2000, ήταν αποτυχημένες για τον σύλλογο, που έμεινε μακριά από τους τίτλους. Την περίοδο αυτή, από το "τιμόνι" της ομάδας πέρασαν οι Ντουμίτρου Ντουμιτρίου (1997-98), Ντράγκοσλαβ Στεπάνοβιτς (1998), Όλεγκ Μπλαχίν (1998-99) και Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς (1999-2000).
Ο αγώνας- σταθμός με την Παρτιζάν
Το 1999 η Α.Ε.Κ. έδωσε φιλικό αγώνα ανθρωπιστικού χαρακτήρα με την Παρτιζάν στο Βελιγράδι, το οποίο βομβαρδιζόταν από το ΝΑΤΟ, σπάζοντας ως πρώτη το διεθνές εμπάργκο κατά της Σερβίας. Με προπονητή τον Όλεγκ Μπλαχίν, ήρθε ισόπαλη 1-1 με γκολ του Ζουμπούλη, ενώ ο αγώνας διακόπηκε από τους ενθουσιασμένους φιλάθλους που έσπευσαν να πανηγυρίσουν.[7] Στον συγκεκριμένο αγώνα για την Α.Ε.Κ., αγωνίστηκαν οι: Ατματσίδης, Μιχαηλίδης, Κουρκούνας, Κοπιτσής, Κωστένογλου, Μπαμπούνσκι, Μιλοβάνοβιτς, Καψής, Τσέκολι, Ζήκος, Κατσαβός, Σαβέβσκι, Κασάπης, Μαλαδένης, Καλιτζάκης, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης.
Μετα το 2000
Η δεκαετία του 2000 ήταν για την Α.Ε.Κ. μία από τις φτωχότερες δεκαετίες της ιστορίας της από πλευράς συγκομιδής τίτλων. Η Α.Ε.Κ. κατέκτησε συνολικά δύο κύπελλα (1999-2000, 2001-02). Παρόλα αυτά όλες σχεδόν τις χρονιές έκανε πορεία πρωταθλητισμού διεκδικώντας το πρωτάθλημα πολλές φορές μέχρι και την τελευταία αγωνιστική. Την αγωνιστική περίοδο 2001-02 έχασε το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό,την περίοδο 2004-05 έμεινε έναν μόνο βαθμό πίσω από την κορυφή, ενώ τις περιόδους 2002-03 και 2007-08 βρέθηκε μόλις δύο βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο στο τελείωμα του πρωταθλήματος. Οι χειρότερες πορείες της ήταν τις περιόδους 2003-04 όπου η Α.Ε.Κ. αγωνιζόταν χωρίς σταθερή έδρα και τερμάτισε τελικά τέταρτη και την περίοδο 2008-09 που τερμάτισε επίσης τέταρτη στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.
Το 2000 με προπονητή τον Γιάννη Παθιακάκη, επιστρέφει στην ομάδα ο Βασίλης Τσιάρτας και γίνεται ηγέτης μαζί με τον Νικολαΐδη. Η Α.Ε.Κ. κέρδισε το κύπελλο Ελλάδος, ενώ την επόμενη περίοδο 2000-2001 προκρίθηκε στον τέταρτο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, έχοντας αποκλείσει τη Μπάγερ Λεβερκούζεν (φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης χρονιάς) με κορυφαίο το Φερνάντο Νάβας.
Το 2002 ξανακέρδισε το κύπελλο με προπονητή τον Πορτογάλο Φερνάντο Σάντος και πρωταγωνιστές τους, Νικολαΐδη, Τσιάρτα και Ίλια Ίβιτς, ενώ έχασε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική ισοβαθμώντας με τον Ολυμπιακό.
Το 2002 ξανακέρδισε το κύπελλο με προπονητή τον Πορτογάλο Φερνάντο Σάντος και πρωταγωνιστές τους, Νικολαΐδη, Τσιάρτα και Ίλια Ίβιτς, ενώ έχασε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική ισοβαθμώντας με τον Ολυμπιακό.
Την περίοδο 2002-2003 επέστρεψε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο και η χρονιά σημαδεύτηκε από τις πολύ καλές εμφανίσεις στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ με έξι ισοπαλίες σε ισάριθμα ματς, οι δύο από αυτές σε εντυπωσιακούς αγώνες με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Στυλοβάτες της Α.Ε.Κ. ήταν οι Ζαγοράκης, Τσιάρτας, Νικολαΐδης, Κατσουράνης, Καψής, Κασάπης, Ίβιτς, Ράιτ.
Από το 2001 έως το 2003, την Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. διεύθυνε ο Μάκης Ψωμιάδης. Η τότε κόντρα του Ψωμιάδη, με τον αστέρα της ομάδας Νικολαΐδη, ανέδειξε διάφορες απάτες που έκανε ο Πρόεδρος της Α.Ε.Κ., πλαστοπροσωπίες, ξέπλυμα μαύρου χρήματος και λοιπά. Μερικοί παίκτες, ανάμεσά τους και ο Τσιάρτας, έκαναν απεργία και δεν κατέβαιναν να αγωνιστούν στο πρωτάθλημα την περίοδο 2002-03, λόγω καθυστέρησης πληρωμών και απειλών που δέχονταν από μέλη της διοίκησης Ψωμιάδη, ενώ ο Νικολαΐδης που συμμετείχε σε αυτούς, αποφάσισε στο τέλος της περιόδου να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του και να φύγει μετά από επτά χρόνια. Τελικά, προς το τέλος της περιόδου 2002-03, ο Γιάννης Γρανίτσας ανέλαβε Πρόεδρος, αφού ο Ψωμιάδης ήταν εξαφανισμένος.
Τέλος εποχής για τη Νέα Φιλαδέλφεια
Η επόμενη περίοδος, 2003-04, ήταν πολύ περίεργη για την "Ένωση", καθώς δεν είχε μόνιμη έδρα. Τα δύο κύρια γήπεδα που την φιλοξένησαν ήταν του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη και το Στάδιο Γιάννης Παθιακάκης του Ακράτητου. Την περίοδο αυτή, επιχειρηματίες όπως ο Δημήτρης Μελισσανίδης, βοήθησαν την ομάδα μεταγραφικά. Αποκτήθηκαν και ως αντικαταστάτες του Ντέμη Νικολαΐδη, οι Γιάννης Οκκάς και Νίκος Λυμπερόπουλος, ενώ το ρόστερ χαρακτηρίστηκε "Dream Team" (Ομάδα όνειρο). Παρόλα αυτά, δεν κατάφερε να φτάσει τις προσδοκίες του κοινού και τερμάτισε 4η στο πρωτάθλημα, ενώ στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα ημιτελικά από τον Παναθηναϊκό.
Η Προεδρία Νικολαΐδη, οικονομικά προβλήματα, υποβιβασμός (2004 - 2013)
To καλοκαίρι του 2004 ο Ντέμης Νικολαΐδης γίνεται πρόεδρος της Π.Α.Ε. Α.Ε.Κ. Προσπαθεί και καταφέρνει την υπαγωγή της Π.Α.Ε. στο άρθρο 44 του νόμου 1982/90 και έτσι διαγράφεται το 95% των χρεών που έχει η Π.Α.Ε. προς το δημόσιο αλλά και τους πιστωτές της που ήταν οι πρώην ιδιοκτήτες της ENIC και Netmed. Αυτό όμως που μέτρησε περισσότερο ήταν η απίστευτη συσπείρωση του κόσμου, γύρω από έναν άνθρωπο και η επιστροφή των οπαδών της στο γήπεδο, που σε κάθε αγωνιστική της πρώτης σεζόν της νέας διοίκησης, ήταν σχεδόν γεμάτο. Εκείνη την χρονιά, η Α.Ε.Κ. έκλεισε τα 80 χρόνια ζωής και η διοίκηση Νικολαΐδη αποφάσισε να τα γιορτάσει στη Πόλη. Η φράση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου "η Α.Ε.Κ. είναι ιδέα και οι ιδέες δεν αποθνήσκουν", ηχεί ακόμη στα αυτιά όσων ήταν εκείνη την ημέρα στο Πατριαρχείο και έχει γίνει μότο και σύνθημα του συλλόγου έκτοτε. Την επόμενη ημέρα, διοίκηση, τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές πήγαν στην Αγιά Σοφία, ενώ οι εκδηλώσεις εορτασμού των 80 χρόνων από την ίδρυση της Α.Ε.Κ. ολοκληρώθηκαν με τον φιλικό αγώνα Γαλατάσαραϊ - Α.Ε.Κ., τον οποίο νίκησε η τουρκική ομάδα με 2-1.
Η πρώτη περίοδος επί προεδρίας του, 2004-05, ήταν άκρως επιτυχημένη, με την Α.Ε.Κ. να μένει εκτός διεκδίκησης τίτλου, μόλις την προτελευταία αγωνιστική. Την επόμενη περίοδο, 2005-06, η ομάδα με προπονητή τον Φερνάντο Σάντος κερδίζει τη συμμετοχή της στο Τσάμπιονς Λιγκ και πραγματοποιεί μια αξιοπρεπή παρουσία στους ευρωπαϊκούς αγώνες, επιτυχία που επαναλαμβάνει την περίοδο 2006-07 με τον Λορένσο Σέρα Φερέρ. Εκείνη την περίοδο, η Α.Ε.Κ. έφτασε μια ανάσα πριν την πρόκριση από τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, στη φάση των νοκ- άουτ, ενώ κέρδισε στην Αθήνα τη μετέπειτα τροπαιούχο Μίλαν.
Αποχώρηση Νικολαΐδη
Την περίοδο 2008-2009, νέος προπονητής της Α.Ε.Κ., έγινε ο Γιώργος Δώνης και αποκτήθηκαν ποδοσφαιριστές όπως ο Άγγελος Μπασινάς (έφυγε στα μέσα της περιόδου) και ο Σωτήρης Κυργιάκος, ως αντικαταστάτες του Ζήκου που αποσύρθηκε, του Δέλλα που αποχώρησε, ενώ στις θέσεις του Ριβάλντο και του Λυμπερόπουλου, αποκτήθηκαν οι Νάτσο Σκόκο και Ραφίκ Τζεμπούρ. Τα αποτελέσματα όμως δεν ήταν καλά και ο Νικολαΐδης που ήταν προγραμματισμένο να αποχωρήσει από την προεδρία στο τέλος της περιόδου, το κάνει στις 2 Νοεμβρίου,[8] πικραμένος από τη στάση του κόσμου και τις αποδοκιμασίες σε ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, ενώ λίγο καιρό αργότερα έφυγε και ο Δώνης που χρεώθηκε τις άσχημες εμφανίσεις. Στην προεδρία, τον Νικολαΐδη, διαδέχθηκε αρχικά ο Γιώργος Κιντής και μετέπειτα ο Νίκος Θανόπουλος, ενώ επέστρεψε για τρίτη φορά ως προπονητής ο Ντούσαν Μπάγεβιτς.
Την ίδια περίοδο, η Α.Ε.Κ. κατάφερε να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, και αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό. Σε έναν συγκλονιστικό τελικό, που από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως ο καλύτερος αγώνας όλων των εποχών στην Ελλάδα, έχασε το τρόπαιο, στη διαδικασία των πέναλτι. Ο κανονικός αγώνας τελείωσε 3-3 και η παράταση 4-4, ενώ τα πέναλτι ολοκληρώθηκαν με 15-14 υπέρ του Ολυμπιακού, σε έναν αγώνα που επιτεύχθηκαν 37 γκολ μαζί με τα πέναλτι (σκορ 19-18!) συνολικά.[9] Στο τέλος της περιόδου, οι περισσότεροι από τους διακριθέντες της προηγούμενης χρονιάς αποχώρησαν, ενώ η Α.Ε.Κ. τερμάτισε τέταρτη, 16 βαθμούς πίσω από την πρώτη θέση, όμως κατάφερε να διεκδικήσει την πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ έως τον τελευταίο αγώνα των πλέι οφ χωρίς ωστόσο να το επιτύχει.
Η Α.Ε.Κ. ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο, την περίοδο 2009-2010, με τους Μάκο, Μανωλά και Λεονάρντο, παίκτες χαμηλότερης τιμής, ενώ αποχώρησαν αρκετά ακριβά συμβόλαια, όπως ο Σωτήρης Κυργιάκος. Τον Μάρτιο του 2010, νέος Πρόεδρος έγινε ο Σταύρος Αδαμίδης.,[10] επιλογή ενός εκ των μετόχων, του Πέτρου Παππά. Τερμάτισε ξανά τέταρτη στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος και τρίτη μέσω πλέι οφ.
Η περίοδος 2010-2011 ξεκίνησε με μεγάλη μείωση του μπάτζετ, προπονητή τον Ισπανό, Μανόλο Χιμένεθ και επιστροφή των Δέλλα και Λυμπερόπουλου. Εκείνη την χρονιά, η Α.Ε.Κ. κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος, κόντρα στον Ατρόμητο, με σκορ 3-0. Στον τελικό σημειώθηκαν από πολλούς οπαδούς της Α.Ε.Κ., επεισόδια σε βάρος των αστυνομικών και των οπαδών του Ατρομήτου και αμαύρωσαν τον αγώνα, που ολοκληρώθηκε πέντε λεπτά νωρίτερα από τη λήξη του χρονομέτρου. Στο πρωτάθλημα τερμάτισε τρίτη, με αποτέλεσμα να μην προκριθεί ούτε στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο πρώτος υποβιβασμός της ιστορίας της
Την επόμενη περίοδο 2011-2012, η Α.Ε.Κ. έκανε τεράστια μείωση των εξόδων της, ενώ τα οικονομικά προβλήματα και τα χρέη έκαναν επιθετικά την εμφάνισή τους. Τερμάτισε πέμπτη στην κανονική διάρκεια και τρίτη μέσω πλέι οφ. Η ομάδα μη μπορώντας να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες της και την περίοδο 2012-2013, αναγκάστηκε να λύσει όλα τα υψηλά συμβόλαια και η μείωση του μπάτζετ ήταν ραγδαία. Από την προεδρία έκανε ένα πέρασμα και ο θρύλος της ομάδας Θωμάς Μαύρος, ενώ η αγωνιστική πορεία ήταν τραγική, μένοντας στην τελευταία θέση της κατάταξης σε όλο τον πρώτο γύρο του Πρωταθλήματος, ενώ γνώρισε τον αποκλεισμό από το Κύπελλο, στον πρώτο γύρο που πήρε μέρος, με αντίπαλο την Καβάλα, ομάδα Β' Εθνικής, με εντός έδρας ήττα. Στον δεύτερο γύρο, η Α.Ε.Κ. πήρε γρήγορα αρκετούς σημαντικούς βαθμούς και ανέβηκε κάποιες θέσεις στη βαθμολογία. Την προτελευταία αγωνιστική, μία ημέρα μετά τα 89α γενέθλια του συλλόγου, υποδέχτηκε τον Πανθρακικό, και ενώ χρειαζόταν μόνο τη νίκη για να παραμείνει, στο 87ο λεπτό του αγώνα, έβαλε μόνη της αυτογκόλ και αμέσως μόλις μπήκε το 0-1 οι οπαδοί της εισήλθαν στον αγωνιστικό χώρο, κάνοντας τους διαιτητές να διακόψουν το παιχνίδι. Στις 21 Απριλίου 2013, η Α.Ε.Κ. υποβιβάστηκε και επίσημα, καθώς γνώρισε την ήττα με σκορ 1-0 από τον Ατρόμητο Αθηνών και πλέον οι όποιες ελπίδες της είχαν απομείνει για παραμονή στην κατηγορία εξανεμίστηκαν.
Χρεοκοπία και νέα εποχή Μελισσανίδη (2013-σήμερα)
Λόγω των μεγάλων οικονομικών χρεών της ομάδας, αποφασίστηκε να συμμετέχει από την περίοδο 2013-14 στην ερασιτεχνική Football League 2 (νέα Γ' εθνική κατηγορία) και να χρεοκοπήσει ως Ανώνυμη Εταιρεία, ώστε να απαλλαγεί από τα περισσότερα χρέη και όχι να αγωνιστεί στην Football League στην οποία υποβιβάστηκε αρχικά.[16] Την ομάδα ανέλαβε ο επιχειρηματίας που είχε ασχοληθεί και στο παρελθόν με τον σύλλογο, Δημήτρης Μελισσανίδης, με στόχο την επιστροφή της στην Α' εθνική κατηγορία, την εδραίωσή της στην κορυφή, αλλά και να δημιουργηθεί το νέο γήπεδό της στο χώρο που βρισκόταν το "Νίκος Γκούμας".
Τίτλοι:
11 Πρωταθλήματα Ελλάδας:
1939, 1940, 1963, 1968, 1971, 1978, 1979, 1989, 1992, 1993, 1994.
14 Kύπελλα Ελλάδας:
1932, 1939, 1949, 1950, 1956, 1964, 1966, 1978, 1983, 1996, 1997, 2000, 2002, 2011.
1 Λιγκ Καπ:
1990
2 Σούπερ Καπ:
1989, 1996
1940, 1946, 1947, 1950.
1 Υπερκύπελλον (Ανεπίσημο Σούπερ Καπ):
1971
4 Κύπελλα Πάσχα:
1938, 1944, 1955, 1958
3 Κύπελλα Χριστουγέννων:
1944, 1947, 1957
Ευρωπαϊκές διακρίσεις:
Φιναλίστ Βαλκανικού Κυπέλλου: 1967.
Ημιτελικά Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ: 1977.
Προημιτελικά Τσάμπιονς Λιγκ : 1969.
Προημιτελικά Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 1997, 1998.
Στατιστικά - Κατάταξη ποδοσφαιριστών συλλόγου
1οι σκόρερ Πρωταθλήματος:
• 5 Κώστας Νεστορίδης (1959, 1960, 1961, 1962, 1963)
• 3 Θωμάς Μαύρος (1978, 1979, 1985)
• 2 Βασίλης Δημητριάδης (1992, 1993)
• 2 Μίμης Παπαϊωάννου (1964, 1966)
• 2 Ισμαέλ Μπλάνκο (2008, 2009)
• 1 Αλέκος Αλεξανδρής (1994)
• 1 Νίκος Λυμπερόπουλος (2007)
• 1 Κώστας Βασιλείου (1939)
• 1 Γιώργος Δέδες (1976)
• 1 Κλεάνθης Μαρόπουλος (1940)
• 1 Ντέμης Νικολαΐδης (1999)
• 1 Βασίλης Τσιάρτας (1996)
• 1 Ντούσαν Μπάγεβιτς (1980)
• 1 Χένρικ Νίλσεν (1988)
Κατάταξη ποδοσφαιριστών βάσει συμμετοχών στο Πρωταθλήμα:
• 483 Μίμης Παπαϊωάννου
• 447 Στέλιος Μανωλάς
• 358 Τόνι Σαβέφσκι
• 297 Στέλιος Σκευοφύλακας
• 293 Λάκης Νικολάου
• 276 Θωμάς Μαύρος
• 269 Ανδρέας Σταματιάδης
• 263 Πέτρος Ραβούσης
• 260 Χρήστος Αρδίζογλου
• 254 Μιχάλης Κασάπης
Κατάταξη ποδοσφαιριστών βάσει τερμάτων στο Πρωτάθλημα:
• 233 Μίμης Παπαϊωάννου
• 174 Θωμάς Μαύρος
• 140 Κώστας Νεστορίδης
• 126 Ντέμης Νικολαΐδης
• 94 Κώστας Νικολαΐδης
• 81 Βασίλης Δημητριάδης
• 80 Βασίλης Τσιάρτας
• 67 Ντανιέλ Μπατίστα
• 65 Ντούσαν Μπάγεβιτς
• 65 Νίκος Λυμπερόπουλος
• 63 Ανδρέας Σταματιάδης
Οι μεγαλύτερες νίκες εντός και εκτός έδρας στο Πρωτάθλημα:
• (1960-61/09-09-61) Α.Ε.Κ. - Α.Ο. Αιγάλεω (8-0)
• (1961-62/20-05-62) Α.Ε.Κ. - Α.Ο. Πανελευσινιακός (8-3)
• (1970-71/04-11-70) Α.Ε.Κ. - Γ.Α.Σ. Βέροια (8-2)
• (1989-90/11-12-89) Α.Ε.Κ. - Α.Ο. Ξάνθης (8-0)
• (1992-93/10-12/92) Α.Ε.Κ. - Κόρινθοs (7-0)
• (1987-88/06/12/87) Α.Ε.Κ. - Γ.Α.Σ. Βεροια (7-1)
• (1989-90/28-10-89) Α.Ε.Κ. - Πανιώνιοs (7-1)
• (1964-65/11-10-64) Γ.Σ. Απόλλων Σμύρνης - Α.Ε.Κ. (1-7)
• (1996-97/04-11-96) Α.Σ.Β. Αθηναϊκός - Α.Ε.Κ. (0-7)
• (2003-04/09-11/03) Α.Π.Ο. Ακράτητος - Α.Ε.Κ. (2-7)
Ορισμένες θρυλικές μορφές της ΑΕΚ
Κλεάνθης Μαρόπουλος (1919-1992)
Γεννήθηκε το 1919 στη Μικρά Ασία και το 1922 λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Καλαμάτα. Το 1933 μετακόμισαν οικογενειακά στην Καλογρέζα και ο Μαρόπουλος γράφτηκε στον τοπικό Εθνικό. Ένα χρόνο μετά εντάχθηκε στην ομάδα των "τσικό" της ΑΕΚ. Το 1936 έκανε το ντεπούτο του με την πρώτη ομάδα. Αγωνίστηκε σαν κυνηγός. Φημιζόταν για το τρομερό του σουτ. Φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας.
Κέρδισε 2 πρωταθλήματα (1939, 1940), 3 κύπελλα (1939, 1949, 1950) και 4 πρωταθλήματα Αθηνών (1940, 1946, 1947, 1950). Είχε με την ΑΕΚ 205 συμμετοχές σε επίσημους αγώνες σημειώνοντας 124 γκολ (πρωτάθλημα Αθηνών 134/72, πρωτάθλημα 37/25, κύπελλο 34/27). Φόρεσε για τελευταία φορά τη φανέλα της ΑΕΚ το 1953.
Κώστας Νεγρεπόντης (1897-1974)
Ο Κώστας Νεγρεπόντης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1897. Αγωνίστηκε στην Προποντίδα Ταταούλων, τη Φενερμπαχτσέ και την Πέρα Κλουμπ. Το 1922 μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή βρέθηκε στη Γαλλία όπου δημιούργησε σημαντική φήμη σαν ποδοσφαιριστής μέχρι το 1926 που ήρθε στην Ελλάδα και μεταγράφηκε στην ΑΕΚ. Με την ΑΕΚ αγωνίστηκε 6 σεζόν σαν ποδοσφαιριστής σε επίσημα ματς. Κατέκτησε μαζί της το κύπελλο 1931-32. Ήταν ο αρχηγός της ομάδας και αγωνίστηκε σαν έξω δεξιά, μέσα δεξιά και σέντερ φορ. Έπαιξε σε 42 επίσημους αγώνες σημειώνοντας 30 γκολ (πρωτάθλημα 6/2, κύπελλο 1/1, πρωτάθλημα Αθηνών 35/27). Αγωνίστηκε και στην Εθνική Ελλάδας.
Έκανε σημαντική καριέρα και σαν προπονητής δουλεύοντας σε αρκετές ομάδες. Στην ΑΕΚ κάθησε στον πάγκο της συνολικά 14 σεζόν, πράγμα που αποτελεί ρεκόρ για την ομάδα: 1933-36, 1937-40, 1944-48, 1955-59 (τις σεζόν 1947-48, 1956-57, 1957-58 δεν ήταν ο μοναδικός προπονητής). Κατέκτησε με την Ένωση 2 πρωταθλήματα (1939, 1940), 2 κύπελλα (1939-νταμπλ, 1956), 3 πρωταθλήματα Αθηνών (1940, 1946, 1947).
Σπύρος Κοντούλης (1915-1944)
Ο Σπύρος Κοντούλης γεννήθηκε στην Κοκκινιά το 1915 και πήρε μετεγγραφή στην ΑΕΚ το 1935 από την Άμυνα Νίκαιας. Αγωνιζόταν στη θέση του σέντερ χαφ. Με την ΑΕΚ κατέκτησε 2 πρωταθλήματα (1939, 1940), 1 κύπελλο (1939) και 1 πρωτάθλημα Αθηνών (1940). Έπαιξε συνολικά σε 83 επίσημους αγώνες σημειώνοντας 1 γκολ (πρωτάθλημα 30/1, πρωτάθλημα Αθηνών 44, κύπελλο 9). Με την Εθνική είχε 3 συμμετοχές. Ένα βράδυ τον Απρίλιο του 1944 συνελήφθη από τους Ναζί στο Πεδίο του Άρεως και οδηγήθηκε στο στρατόπεδο του Χαϊδαρίου. Εκεί συνάντησε τον αδελφό του Βασίλη που εκτελέστηκε και το συμπαίκτη του στην ΑΕΚ Κώστα Χριστοδούλου που βασανίστηκε φρικτά πριν τον αφήσουν ελεύθερο. Ο Σ. Κοντούλης στα μέσα Ιουνίου 1944 οδηγήθηκε με ένα καμιόνι στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής για να εκτελεστεί. Όμως στο δρόμο στην περιοχή του Μετς πήδηξε έξω από το αυτοκίνητο τρέχοντας προς την ελευθερία. Τότε δέχθηκε πυρά από Γερμανούς στρατιώτες και έπεσε νεκρός σε ηλικία 29 ετών...
